جامعه ای که مردمش از ابراز محبت به یکدیگر در تعجبند!

یادمه زمانی اصطلاح مواظب باش سرت کلاه نره  مردم فلان جا همه گرگند،تنها به چند شهر ختم میشد  ولی امروز این اصطلاح به دلایلی تقریبا فراگیر شده است.در چنین جامعه ای مردمش از ابراز محبت به یکدیگر در تعجبند و در واقع هر کس ساز خود را می زند و به قولی  هر کس خر خود را می راند!در این جامعه هر کس دردروغگویی،زیراب زنی، فخر فروشی،تیغ زنی،کلاهبرداری،کلاس گذاشتن و سایر صفات ناپسند در حال سبقت گرفتن از دیگران می باشد.در چنین جامعه ای با حاکمیت نظامی از اساس بد ذات و سرشت،اختلاسها و فسادهایی افشا می شود که مردم را نسبت به درست ترین اصول انسانی حاکم بر جهان نیز بدبین می کند!جامعه امروز ایران پر از حقه و نیرنگ و صفاتی در ظاهر خوب،زیبا ولی مقطعی می باشد.در این جامعه مردم سریعا رنگ عوض می کنند و کمتر کسی وجود دارد که در بین آنها ثبات قدم در حرفو عملش داشته باشد.مردم براحتی پشت سر هم حرف در می آورند و به یکدیگر انگ دزدی و حرام خوری می زنند که بنظرم این امر ناشی از ضعیف بودن پایه های نظام حاکم بر کشور است و اینکه اکثر افرادی که در راس این نظام قرار دارند؛افرادی بی لیاقت،حقه باز،فریبکار و دروغ گو هستند که داشتن این صفات مقامات این نظام مستبد و فاسد برای بسیاری از مردم محرز شده است.در این شرایط مردم در حال جنگیدن با هم برای چاپیدن هر چه بیشتر یکدیگر هستند و چون زورشان به بانیان اصلی(رهبر و سایر همدستانش در نظام ولایت فقیه) وضع موجود نمی رسد؛پس به این جنگ و مبارزه کثیف با یکدیگر به جای جنگ با این نظام مستبد و فاسد ادامه می دهند و در نتیجه این امر جامعه ای ایرانی نیز به مرور زمان بیش از پیش بیمارتر و آلوده تر خواهد شد